رهایی از کمر درد

چنان چه از انجام جراحی اجتناب ناپذیر به نتیجه ی منطقی دست یافته باشید با آموزش بیشتری درباره ی جنبه های فیزیکی جراحی، موفقیت شما در این راه افزایش خواهد یافت. چرا جراحی برای شما درست است و چگونه می توانید در خود آمادگی پذیرش آن را پدید آورید؟

گروه بیماریها گوپی 398

چنان چه از انجام جراحی اجتناب ناپذیر به نتیجه ی منطقی دست یافته باشید با آموزش بیشتری درباره ی جنبه های فیزیکی جراحی، موفقیت شما در این راه افزایش خواهد یافت. چرا جراحی برای شما درست است و چگونه می توانید در خود آمادگی پذیرش آن را پدید آورید؟ جراح در اتاق عمل چه کارهایی انجام خواهد داد؟ پس از انجام جراحی چگونه احساسی خواهید داشت؟ و برای تسریع در روند بهبودی تان چه کاری می توانید انجام دهید؟  
خوشبختانه زمان های زیادی برای آموزش در اختیار دارید، زیرا جز در نمونه های استثنایی تصمیم به جراحی درباره ی شما یک شبه نخواهد بود. اگر پزشک شما برای انجام جراحی تصمیم ناگهانی گرفته است پیشنهاد می کنم شما نیز با یک تصمیم ناگهانی نظر یک جراح دیگر را نیز جویا شوید.
محدودیت های جراحی وقتی برایتان روشن می شود که بدانید برای بهبود دردهای معمولی پشت، بیشتر از دو گونه جراحی اساسی نداریم. یکی کاهش فشار روی عصب و دیگر برقراری استحکام ستون مهره ها.
به بیان ساده تر در دو گروه از بیماران برای از میان بردن فشاری که روی عصب های نخاعی آن ها آمده است جراحی سودمند خواهد بود، یکی آن هایی که دیسک میان مهره روی عصب آن ها فشار می آورد و گروه دیگر آنانی که استخوانشان عامل این فشار است. در بیشتر نمونه ها یک دیسک برآمده روی ریشه ی عصبی که از نخاع بیرون می آید فشار می آورد. این فشار شاید درون کانال روی دهد و یا چنان چه پیش از این دیدیم یک تکه ی جدا شده ی دیسک، درون مجرای خروجی مهره باعث این فشار شود. این دو دلیل، علت های دردهای گروه سه هستند. در دردهای گروه چهار که متهم اصلی دیسک نیست، یک برجستگی استخوانی روی عصب فشار می آورد یا سبب تنگی مجرای خروجی می شود. این بخش استخوانی با جراحی برداشته می شود و عصب مربوط به آن با باز شدن فضایش توانایی پیدا می کند کار عادی خود را بار دیگر آغاز کند.
تاکنون ممکن است برای شما این پرسش پیش آمده باشد که چرا یک بیمار برای از میان بردن فشار روی عصبش نیاز به جراحی دارد؟! حال آن که بسیاری دیگر به چنین کاری نیاز ندارند؟! یکی از نکته های کلیدی این است که بیماری او با درمان غیرجراحی، استراحت، ورزش و جایگزینی عادت های درست بهبود نیافته است. من این بررسی کلیدی را نه تنها با ادامه ی دردی که خود بیمار شرح می دهد بلکه با انجام آزمایش هایی برای بررسی احتمالی وجود سستی ماهیچه ها، از میان رفتن واکنش ها و کاهش حس در بخش هایی از ران یا ساق پا و پا، انجام می دهم.
هم چنین زمانی دست به جراحی خواهم زد که در بیماری به میزان چشمگیر یا به گونه ی پیش رونده یی توان ماهیچه یی کاهش یافته است. برای نمونه، بیمار نمی تواند روی نوک پنجه هایش بایستد، و زمانی ضعف ماهیچه یی پیش رونده نامیده می شود که یک سستی کوچک در طی تنها چند هفته با وجود مراقبت های لازم هم چنان پیشرفت کرده باشد و به صورت یک ضعف بزرگ درآمده باشد. البته کم می شود که این دو حالت پیش بیاید؛; چنان چه مسلم شوند بی درنگ به جراحی دست خواهم زد.
در نمونه هایی نیز جراحی برای این انجام می شود که بیماری چند ماه به درمان های غیرجراحی پاسخ می دهد ولی هم چنان دچار حمله های پی درپی و فراوان می شود و هر حمله ی درد با از میان رفتن نیروی ماهیچه یی و یا اختلال عصب همان ماهیچه ها همراه است. تصمیم به جراحی در این نمونه مبتنی بر پایه ی گونه یی داوری است، برای رهایی بیمار از اختلال پدید آمده در زندگی و با درنظر گرفتن میزان توانایی او برای رویارویی با هر حمله ی درد.
می دانم دلیل علمی کافی در این باره در دست نیست. درمان هنوز هم به گونه یی هنر است نه علم، و در نمونه هایی بهترین تصمیم آن است که بر پایه ی تجربه گرفته شود.
به جز بیماری های ویژه و نیز آسیب های شدید ستون مهره ها (که در این کتاب بررسی نمی شود) تنها نمونه ی دیگری که جراحی آن ضروری است، فتق بخش مرکزی دیسک است. نمونه ی بسیار کمیابی است که پیش از این شرح داده شد، یک دیسک بیرون زده، درون کانال نخاعی روی چند عصب فشار می آورد. این نمونه تنها نمونه ی منحصر به فرد در دردهای ستون مهره هاست که شاید به جراحی فوری نیاز داشته باشد.
فرض کنیم شما یکی از بیماران من هستید که ممکن است به جراحی (دیسکوتومی) فوری نیاز داشته باشید. برنامه ی زیر در انتظار شماست.
بیشتر آزمایش هایی که نیاز دارید، سرپایی انجام می شود. اگر به میلوگرافی و یا میلوگرافی سی تی نیاز باشد ممکن است پس از بستری شدن شما انجام شود. ولی بیشتر بررسی های موردنیاز حتی موردهای یاد شده سرپایی انجام می گیرند. عصر روز پیش از جراحی در بیمارستان بستری می شوید. یکی از پزشکان بیمارستان تاریخ بیماری شما را ثبت می کند و آزمایش های روزانه و یا آزمایش هایی که پیش از آن انجام نشده است را در دستور کار قرار می دهد. شب پیش از جراحی یک آرام بخش به شما داده می شود و به شما یادآور می شوند که پس از نیمه شب هیچ چیز نخورید یا نیاشامید. برخی از بیمارستان ها (برای نمونه بیمارستان من) به شما اجازه می دهند حتی شب پیش از جراحی نیز تا بامداد در خانه ی خود استراحت کنید. همه ی آزمایش ها و راهنمایی های لازم پیش از بستری انجام شده اند. این کار هزینه ی کمتری در بر دارد و بسیاری از بیماران نیز در خانه ی خود با اضطراب پیش از جراحی بهتر کنار می آیند.
بامداد روز جراحی پیش از انتقال به اتاق جراحی آمپولی برای ایجاد آرامش به شما تزریق می شود. در اتاق جراحی شما را بیهوش می کنند و در وضعیت دمر و روی تخت جراحی می گذارند.
جراحی را با دادن شکاف دوونیم سانتی متری روی ناحیه ی کمرتان آغاز می کنم. چنان چه لازم باشد برای تعیین جای دقیق شکاف از رادیوگرافی کمک می گیرم. شکاف از پوست آغاز می شود و با گذاشتن از لایه های گوناگون ماهیچه ها، استخوان و رباط ها جراحی را ادامه می دهم. پس از برداشتن یک تکه ی کوچک استخوانی از سقف بخش کانال نخاعی مربوط به آن به ریشه ی عصب و سرانجام دیسک موردنظر می رسم.

مؤ لف دکتر همیلتون هال مترجم دکترحسن فشارکی زاده عضو کالج بین المللی جراحان ارتوپد
هفته نامه شهرگان