بلوغ جنسی دیررس

● دلایل بلوغ جنسی دیررس  
دلایل چندی برای بلوغ جنسی دیررس وجود دارد. غالباً; این پدیده به زمینه خانوادگی بر می گردد. یعنی کسی که بلوغ جنسی دیررس دارد احتمالاً; پدر و مادر، عموها، عمه ها، دایی ها، خاله ها، برادران یا خواهرانش هم بلوغ دیررس داشته اند. به این پدیده درنگ سرشتی گفته می شود و معمولاً; به درمان خاصی نیاز ندارد. این گونه نوجوانان نهایتاً; به طور طبیعی رشد خواهند یافت، فقط کمی دیرتر از همسالان خود.
مشکلات پزشکی نیز می تواند باعث بلوغ دیررس گردد. افرادی که به بیماری های مزمنی چون دیابت، اختلال غدد برون ریز (فیبروزکیستیک)، بیماری کلیه و یا حتی آسم مبتلا باشند ممکن است دوران بلوغ را از سنین بالاتری شروع کنند زیرا بیماری آن ها، رشد بدنشان را مشکل تر می سازد. درمان مناسب و کنترل بهتر این بیماری ها می تواند به جلوگیری از بلوغ دیررس کمک کند.
افرادی که دچار سوء تغذیه باشند نیز ممکن است دیرتر از کسانی که رژیم غذایی سالم و متعادلی دارند رشد یابند. برای مثال، نوجوانانی که دچار اختلال تغذیه بی اشتهایی عصبی هستند غالباً; آنقدر وزن از دست می دهند که بدنشان نمی تواند به نحو مناسب رشد کند.
دخترانی که به صورت حرفه ای ورزش می کنند نیز ممکن است دچار تأ;خیر در رشد شوند زیرا تمرینات شدید آن ها را لاغر و نحیف می کند. بدن دختران قبل از ورود به دوران بلوغ و شروع عادت ماهانه، نیازمند مقدار بخصوصی چربی است.
بلوغ جنسی دیررس به دلیل مشکلاتی در غدّ;ه هیپوفیز یا غدّ;ه تیرویید نیز می تواند باشد. این غدّ;ه ها هورمون های مهم برای رشد بدن را تولید می کنند.
برخی افرادی که در زمان طبیعی، وارد دوران بلوغ نمی شوند، دچار مشکلات کروموزومی هستند. مشکلات کروموزمی می تواند با فرایند رشد طبیعی تداخل کند. سندروم (نشانگان) ترنر، نمونه ای از اختلال کروموزومی است.
این بیماری هنگامی بروز می کند که یکی از دو کروموزم X زنان، غیرطبیعی باشد یا وجود نداشته باشد. این امر به مشکلاتی در چگونگی رشد دختر و رشد تخمدان های او و تولید هورمون های جنسی می انجامد. زنانی که دارای سندروم ترنر باشند و درمان مناسب نشده باشند، از نظر بدنی کوچک تر از حدّ; طبیعی و نازا هستند و ممکن است مشکلات پزشکی دیگری نیز داشته باشند.
مردانی که دچار سندروم (نشانگان) کلاین فلتر هستند با یک کروموزم X اضافی به دنیا آمده اند (XXY به جای XY ). این بیماری نیز می تواند باعث کند کردن رشد جنسی گردد.
● روش های درمان
خبر خوب این است که پزشکان معمولاً; می توانند به نوجوانانی که دچار بلوغ دیررس هستند کمک کنند که رشد طبیعی تری داشته باشند. بنابراین اگر نگران عدم رشد مناسب خود هستید از پدر و مادرتان بخواهید که از پزشک برایتان وقت بگیرند.
پزشک، علاوه بر انجام آزمایش های جسمی، سابقه پزشکی شما را با پرسش هایی در مورد هرگونه عوارضی که داشته اید، وضعیت سلامتی شما در گذشته، وضعیت سلامت خانوادگی، داروهایی که مصرف می کنید، حساسیت هایی که دارید و موضوعاتی از قبیل الگوهای رشد افراد خانواده، به دست می آورد. پزشک همچنین ممکن است برای بررسی تیرویید، هیپوفیز، کروموزوم ها و مشکلات دیگر، دستور آزمایش خون دهد. به دست آوردن سن استخوان با اشعه ایکس نیز به پزشک کمک می کند که به طبیعی بودن یا نبودن رشد استخوان شما پی ببرد.
در بسیاری از موارد، پزشک قادر خواهد بود که به شما اطمینان دهد که مشکل جسمی خاصی وجود ندارد و فقط دوره رشد شما کمی دیرتر از حدّ; میانگین است. اگر پزشک مشکلی را بیابد، احتمالاً; شما را به یک متخصص غدّ;د درون ریز یا متخصص دیگری، برای آزمایش های بیشتر، معرفی خواهد کرد.
برخی از نوجوانانی که دچار بلوغ دیررس هستند، حتی پس از آن که پزشک به آنان اطمینان داد که مشکل خاصی ندارند و وضعیتشان طبیعی است، دوران سختی را در انتظار فرا رسیدن بلوغ می گذرانند. در بعضی موارد، پزشکان ممکن است برای دوره کوتاهی (معمولاً; چند ماه)، هورمون های درمانی را تجویز کنند تا تغییرات دوران بلوغ آغاز گردد. معمولاً; هنگامی که چند ماه بعد درمان متوقف شد، هورمون های خود نوجوان، ادامه فرایند بلوغ را تکمیل خواهد کرد.
● کنار آمدن با بلوغ دیررس
بسیار سخت است که فردی شاهد رشد دوستان و همسالانش باشد، در حالی که چنین چیزی در مورد خودش اتفاق نیافتاده باشد. ممکن است فکر کند که هرگز به آن ها نخواهد رسید. همکلاسی های مدرسه ممکن است با او شوخی کنند یا مسخره اش کنند.
حتی هنگامی که پزشک یا پدر و مادر فرد به او اطمینان دهند که همه چیز عادی است، و حتی هنگامی که خود فرد هم چنین اعتقاد داشته باشد، باز هم در انتظار چیزی بودن که می تواند بر احساس فرد نسبت به خودش اثرگذار باشد، دشوار است.
اگر احساس افسردگی می کنید یا درمدرسه و بین دوستان مشکلی در رابطه با تأ;خیر در رشدتان دارید، با پدر و مادر خود، یا فرد دیگری که به او اعتماد دارید صحبت کنید و از آنان بخواهید که مشاور یا درمانگری را که بتوانید مشکلتان را با او در میان بگذارید، پیدا کنند. این فرد می تواند به شما در کنترل احساساتتان کمک کند و راه هایی را برای کنار آمدن با این مشکل به شما یاد دهد.
پذیرش و کنار آمدن با بلوغ جنسی دیررس برای هر کسی می تواند دشوار باشد، امّ;ا مشکلی است که معمولاً; قابل حل است. و به یاد داشته باشید که در اغلب موارد نهایتاً; به همسالان خود خواهید رسید.

محمدرضا حاجیلو http shakhsyat blogfa com
مقالات ارسالی به آفتاب