قارچ های پوستی

بیماری های قارچی پوست دسته ای از بیماری های عفونی پوست هستند که این بیماری ها معمولا در فصل گرم سال و شرایط تشدید تعریق شدت و شیوع بیشتری دارند. رطوبت، تعریق و گرما باعث شیوع و گسترش بیشتر بیماری های قارچی پوست می شوند و بهترین راه پیشگیری رعایت بهداشت فردی است.  
● انواع عفونت های قارچی:
1) عفونت قارچی ناخن:
بدن به صورت طبیعی میزبان انواعی از میکروارگانیسم ها شامل باکتریها و قارچ ها است. برخی از این میکروارگانیسم هابرای بدن مفید هستند. بقیه ممکن است به سرعت تولید مثل کنند و عفونت ها را تشکیل دهند. قارچ ها می توانند روی بافت های مرده مو، ناخن ها و لایه های بیرونی پوست زندگی کنند. عفونت های قارچی ناخن اغلب بیشتر در بالغین دیده می شوند. این عفونت ها اغلب به دنبال عفونت قارچی پا هستند. درمان عفونت های قارچی ناخن ممکن است مشکل باشد و اغلب عود می کنند. ناخن های پا اغلب بیش از ناخن های دست مبتلا می شوند. افرادیکه به صورت مداوم به استخرهای شنای عمومی ، ژیمناستیک یا حمام های عمومی می روند - و افرادیکه زیاد عرق می کنند به صورت معمول عفونت های شبه مخمری دارند، زیرا قارچ هایی که این عفونت ها را ایجاد می کنند در نواحی گرم و مرطوب رشد می کنند. خطر ابتلا به یک عفونت قارچی با کفش های تنگ ، رطوبت طولانی مدت پوست یا جراحات کوچک پوست یا ناخن افزایش می یابد. علایم تغییرات ناخن: شکنندگی ، بد رنگ شدن، ازدست رفتن حالت صیقلی و درخشندگی ناخن، ضخیم شدن ناخن، بد ریختی شکل ناخن، تکه تکه شدن ناخن، نرم شدن(جداشدن) ناخن.
2) کچلی:
TINEA(کچلی) ، نوعی عفونت قارچی مو، پوست یا ناخن ها است. هنگامیکه روی پوست است ،TINEA (کچلی) معمولا در ناحیه قرمز کوچکی به اندازه یک نخود شروع می شود. همچنان که رشد می کند، به یک دایره یا حلقه گسترش می یابد.
TINEA (کچلی) اغلب RINGWORM (کرم حلقوی) نامیده می شود زیرا شبیه کرم های ریزی زیر پوست است(اما در حقیقت کرم نیستند.) به دلیل اینکه قارچی کهTINEA را ایجاد می کند (RINGWORM) روی بخش های مختلف بدن زندگی می کند ، برای بخشی از بدن که مبتلا می کند ، نامگذاری می شود.
ـ کچلی با TINEA PEDIS
کچلی پا ،عفونت قارچی پا یا RINGWORM پا ، نوعی عفونت پا است که توسط قارچ ها ایجاد می شود. واژه پزشکی آنTINEA PEDIS است. کچلی پا ممکن است مدت کوتاه یا طولانی طول بکشد و ممکن است پس از درمان دوباره بازگردد. از عفونت های قارچی که به نام عفونت های کچلی شناخته می شوند، کچلی پا معمولترین است. این نوع عفونت همزمان با عفونت های قارچی دیگر پوست مثل کچلی کشاله ران رخ می دهد. این قارچ ها در نواحی گرم و مرطوب رشد می کنند. خطر ابتلا به کچلی پا در موارد زیر افزایش می یابد: پوشیدن کفش های تنگ ، به خصوص اگر پلاستیکی باشند، مرطوب بودن پا به خصوص برای دوره زمانی طولانی ، تعریق زیاد،جراحت کوچک پوست یا ناخن.
کچلی پا واگیردار است و می تواند از طریق تماس مستقیم یا تماس با کفش ها، جوراب ، یا سطوح دوش یا استخر سرایت کند. معمولترین علایم ترک برداشتن، پوسته پوسته شدن و جدا شدن پوست بین انگشتان پا است. ناحیه مبتلا معمولا قرمز و خارش دار است. بیمار ممکن است احساس سوزش یا گزش کند و تاول ، ترشح و کبره وجود داشته باشد. علاوه بر انگشتان پا، علایم می تواند روی پاشنه های پا ، کف پاها و بین انگشتان رخ دهد.
ـ کچلی کشاله ران:
یک عفونت قارچی ناحیه ران است که توسط قارچها ایجاد می شود. کچلی کشاله ران تقریبا انحصارا در مردان بالغ رخ می دهد. این بیماری می تواند گاهی اوقات با کچلی پا همراه شود می تواند کچلی کشاله ران با اصطکاک ناشی از لباسها و رطوبت طولانی مدت در ناحیه کشاله ران شعله ورشود (از قبیل رطوبت ناشی از تعریق).
کچلی کشاله ران ممکن است واگیر داشته باشد. این بیماری ممکن است از فردی به فرد دیگر با تماس مستقیم پوست با پوست یا تماس با لباس آلوده سرایت کند. کچلی کشاله ران معمولا اطراف چین های بالای ران باقی می ماند و کیسه بیضه یا آلت تناسلی را در بر نمی گیرد. شدت این بیماری اغلب نسبت به دیگر عفونت های کچلی کمتر است اما ممکن است مدت طولانی باقی بماند. کچلی کشاله ران ممکن است به مقعد گسترش یابد که سبب خارش و ناراحتی مقعد می گردد.
▪ علایم آن :
خارش کشاله ران، چین های پوستی ران یا مقعد، پوست تیره یا روشن غیر طبیعی، قطعات فلس مانند (پوسته پوسته) برجسته قرمز که تاول می زند و ترشح دارد. تکه ها اغلب لبه های تیزی دارند. اغلب در اطراف سطح خارجی قرمزتر هستند و رنگ پوست در مرکز طبیعی است. این مسیله ظاهر یک حلقه را ایجاد می کند.
ـ کچلی بدن
قارچ ها در نواحی گرم و مرطوب رشد می کند. بهداشت بد ، رطوبت طولانی مدت پوست(از قبیل رطوبت ناشی از تعریق) و جراحات خفیف پوست و ناخن خطر یک عفونت قارچی را افزایش می دهد. کچلی بدن واگیرداراست. بیماری می تواند از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا یا تماس با شانه، لباس آلوده، یا سطوح آلوده کف یا دیواره های حمام یا سطوح استخر سرایت کند. قارچ می تواند توسط حیوانات خانگی (گربه ها حاملین معمول هستند) نیز گسترش یابد. علایم آن شامل خارش و کهیر پوستی حلقوی قرمز رنگ است. کهیر، ممکن است روی بازوها، پاها، صورت یا دیگر نواحی در معرض بدن رخ دهد. مرز ضایعات کهیر پوسته پوسته است.
3) عفونت قارچی سر:
علایم شامل ضایعات کروی پوسته پوسته روی پوست سر هستند. این نواحی ای ممکن است قرمز یا متورم (ملتهب) باشند. ممکن است نواحی وجود داشته باشد که بواسطه موهایی که جداشده اند، کچل بنظر برسد، ممکن است نقاط سیاه رنگ کوچک روی پوست سر وجود داشته باشد. خارش پوست سر ممکن است مختصر باشد یا ممکن است اصلا رخ ندهد. گاهی اوقات ممکن است ضایعات پر از چرک روی پوست سر((KERIONS وجود داشته باشد.

روزنامه جوان