اشتغال مادران و عواقب متعدد آن!

کار کرد ن ماد ران د ر خارج از خانه مشکل ساز است. اگر خود من شاغل بود م این حرف را نمی زد م یا لااقل بد ون توهین و د رگیری کلامی، به آنها اجازه نمی د اد م تا این جمله را به من بگویند . حال اجازه د هید نظر خود را بگویم. به نظر من تمام مشکلاتی که ماد ران شاغل به وجود می آورند ، به نحوی با هم مرتبطند . د ر اینجا است که صحبت از منطق به میان می آید . غیر از تمام مشکلاتی که این ماد ران د ر خانه بوجود می آورند ، باعث مشکلات فراوانی نیز د ر خارج از خانه می شوند . جملاتی مثل عزیزم، امروز نوبت تو است که به د نبال بچه بروی و به خانه بیاوریش. ـ من د یروز بعد از کلاس ژیمناستیک به د نبالش رفتم! .... این چه تاثیری روی عزت نفس کود ک خواهد د اشت، وقتی می بیند پد ر وماد رش از انجام وظایف اصلیشان شانه خالی می کنند ؟  
د ر گذشته وقتی تعد اد بیشتری از ماد ران د ر خانه می ماند ند ، زند گی د ر آمریکا ساد ه تر بود . اوضاع از زمانی به هم ریخت که تعد اد زیاد ی از ماد ران تبد یل به نیروی کار شد ند . د رست است که شما می توانید د نیای مد رن را مقصر بد انید ، اما من معتقد م ماد رانی که مجبور به کار بود ند هم د ر مشکلاتی که ما امروزه با آنها سر و کار د اریم سهیم اند . (اما بهتر است کمی تأمل کنید ، آیا همان تکنولوژی نبود که زند گی را برای ما آسانتر کرد !؟) د ر ابتد ا اجازه بد هید که با مشکل جاد ه ها و خیابانها شروع کنم: بیشتر جاد ه هایی که ما د ر آنها رانند گی می کنیم به تازگی ساخته نشد ه اند ، آنها حد ود پنجاه سال پیش طراحی و احد اث شد ه اند .
آنها زمانی طراحی شد ه اند که د ر اغلب خانواد ه ها پد ر تنها فرد ی بود که با اتومبیل خود به محل کارش می رفت. امروزه بیشتر ماد ران د ر بیرون از منزل کار می کنند . به عقید ه من این امر موجب ترافیک شد ید و قفل شد ن خیابان و آغاز مشکلات تازه ای می شود . امروزه اغلب خانواد ه ها بیش از یک ماشین د ارند و هر روز از هر د و ماشین بصورت تک سرنشین استفاد ه می شود . خیابانها ظرفیت چنین ترافیک هایی را ند ارند ! د ر حال حاضر قیمت بنزین بسیار بالاست و انتظار می رود که تا تابستان به بیش از لیتری سه د لار نیز برسد . عرضه و تقاضا، مسیله قابل توجهی است. با یک فرضیه می توان گفت: اگر تمام ماد ران شاغل از کار استعفا د هند تقاضا برای بنزین هم کمتر می شود و حد س بزنید چه اتفاقی می افتد ؟ آنها مجبور می شوند قیمتها را کاهش بد هند ! حتی اگر قیمتها کاهش پید ا نکند ، بازهم خانواد ه ها مجبور نیستند تا پول زیاد ی را صرف خرید بنزین کنند . البته ممکن است بعضی ها ماشین د وم را بفروشند . و آنهایی هم که ماشینشان را نمی فروشند ، به یقین کمتر از آن استفاد ه خواهند کرد .
مثلا: ماد ر شاغلی را که بیش از هزار و پانصد مایل د ر ماه رانند گی می کند (و لااقل هفته ای د وبار بنزین می زند ) با یک خانم خانه د ار که کمتر از شش هزار مایل د ر سال رانند گی می کند مقایسه کنید ! علاوه براین، اگر تمام ماد ران از شغلشان استعفا د هند اقتصاد با مشکلات بزرگی مواجه خواهد شد و بسیاری از کارهایی که توسط خانمها انجام می شد ناتمام می ماند .
خانواد ه ها د یگر نیاز به د و ماشین نخواهند د اشت. پس سعی می کنند تا یکی از ماشینها را بفروشند . اما این کار امکان پذیر نخواهد بود چون د ر آن زمان بیشتر خانواد ه ها همزمان قصد فروش ماشین خود را د ارند . اگر بخواهیم صاد قانه بگوییم: با د رآمد یکنفره، خانواد ه ها قاد ر به گذران زند گی نخواهند بود پس مجبور می شوند تا هزینه هایشان را کم کنند . با این وجود ، اقتصاد به خاطر نبود قد رت خرید د ر خانواد ه ها، با مشکل روبرو خواهد شد . بنابراین جامعه و د ولت، خانمها (ماد ران) را به کار کرد ن تشویق می کنند و باتوجه به شغل فرد سعی می کنند تا خانواد ه ها را حمایت کنند مثلاً با د اد ن یارانه به خانواد ه هایی که د ر آنها هم پد ر و هم ماد ر شاغلند و یا با د اد ن معافیتهای مالیاتی به خاطر هزینه هایی که صرف نگهد اری بچه ها د ر مهد کود ک می شود ، د ولت سعی می کند تا والد ین را به کار کرد ن تشویق کند . (و فقط مالیات از خانواد ه هایی که د ر آنها تنها پد ر شاغل است گرفته می شود !) چه کسی هزینه های مهد کود ک را پرد اخت می کند ؟ آیا حکومت این هزینه ها را پرد اخت می کند ؟ نه! کسانی مثل من و شما و همینطور خانواد ه هایی که د ر آن ها یک نفر کار می کند مالیات می د هند . پس چه کسی به فکر بچه هاست؟ د ولت؟ نه کاملاً هم اینطور نیست!
به نظر من جد ی ترین مشکلی که زنان (ماد ران) شاغل بوجود آورد ه اند ، به د نیا آورد ن نسلی از کود کان است که بیشتر بوسیله مهد کود کها و پرستارها نگهد اری و تربیت می شوند تا این که بوسیله والد ینشان.
این یک معضل است! زیرا زمانیکه لازم بود ه تا پد ر وماد ر به فرزند کوچک خود آموزش تشخیص د رست از غلط را بد هند آنها حضور ند اشتند . این گونه از بچه ها فاقد هر نوع روحیه و ارزش اخلاقی هستند تا آنرا مبد أ کارها و تفکراتشان قرار د هند چون رفتار والد ینشان به آنها نشان د اد ه که آنها به عنوان یک فرزند ، حتی به اند ازه شغل و یا مسابقه گلف برای پد ر و ماد رشان ارزش ند ارند . پد ر وماد ر هیچگاه د ر مواقع لزوم حضور ند اشتند تا سرمشق خوبی برای فرزند ان خود باشند و د ر اینحالت بچه ها احساس طرد شد ن پید ا می کنند ، هرچند شاید ، د ر سنین جوانی استقلال بیشتری د اشته باشند ، چون د ر نبود پد ر و ماد رشان مجبور بود ند تا این حس را تجربه کنند و از آنجایی که این بچه ها عشق را از والد ینشان د ریافت نکرد ند د نبال عشقهای نافرجام د ر جاهای د یگر می گرد ند .
امروزه نبود نظارت والد ین د ر کارهای بچه ها، د ر مسایل د رسی آنها هم خلل ایجاد می کند . نمرات بچه ها افت می کند و سطح سواد آنها پایین می آید . از طرفی آموزگاران نیز بجای آموزش حقایق و مهارتها بیشتر موارد تجربی را تد ریس می کنند و نمرات امتحانی غیرواقعی وناد رست از آب د رمی آیند . پس از آنجایی هم که سطح توقع پایین آمد ه، همه بچه ها بجای تلاش برای بالاتر کشید ن خود از حد معمول، می توانند د ر یک سطح عاد ی باقی بمانند . اگر والد ین حضور د اشتند متوجه می شد ند فرزند انشان آنچه را که باید ، یاد نگرفته اند و می توانستند به موقع جلوی این مشکلات را بگیرند .
اما اکنون بچه ها بد ون اینکه خواند ن و نوشتن بلد باشند ، د ر مد رسه به کلاس بعد ی می روند . خانمی از د وستان من که د ر یکی از مد ارس نمونه حومه تد ریس می کند به من گفت: بسیاری از د انش آموزان الفبا و اعد اد را بلد نیستند و بسیاری از موارد ابتد ایی مثل رنگها را نمی د انند . او همچنین گفت: هر د و فرزند من قبل از سه سالگی الفبا و اعد اد را از یک تا بیست می د انستند و می توانستند اسم خود شان را بنویسند . چون من همیشه حضور د اشتم تا به آنها یاد د هم.
بنابراین اگر والد ین د رکنار فرزند انشان حضور د اشتند ، بیشتر به محل تحصیل بچه ها و مباحث و کتابهایی که آنها می خواند ند توجه می کرد ند و می د انستند که فرزند شان بعد از مد رسه پشت میز کامپیوترش و یا با د وستانش مشغول به چه کاری است.
بالا رفتن نرخ طلاق د ر اواخر قرن بیستم هم از علل اشتغال ماد ران است. کمی راجع به این مسیله فکر کنید . چون از زمانیکه ماد ران به نیروی کار تبد یل شد ند نرخ طلاق بالا رفت. و از آنجا که پد ر و ماد ر هرد و، حد ود 9 ساعت و یا حق بیشتر د ور از آرامش خانه بود ند ، بیشتر د چار فشار روحی می شد ند . این فشارها نیز فقط شامل مشکلات منزل مثل تربیت فرزند ان، کار خانه، تهیه غذا و هزینه های منزل نمی شد بلکه تنش هایی را هم که مختص خانواد ه هایی با پد ر و ماد ر شاغل هستند مثل: رساند ن بچه به مهد کود ک یا مد رسه، برگرد اند ن آنها به خانه، رساند ن آنها به کلاس های فوق العاد ه، به موارد قبلی اضافه می شد . با د رنظر گرفتن همه این فشارهای کاری بر روی پد ر و ماد ر و ند اشتن زمان کافی برای با هم بود ن، به خاطر برنامه های کاری متفاوت، عجیب نیست که نرخ طلاق بالا برود .
د رست است که همه این موارد حد س های من هستند و من منکر این مسیله نیستم اما، تمام نظرات و افکار من نتیجه سال ها تحقیق خود و بررسی هایی است که د یگران انجام د اد ه اند . پس برای رهایی جامعه از مشکلاتی که د ر بالا به آنها پرد اختم، از ماد ران می خواهم تا کار د ر خانه را د ر اولویت قرار د هند . به یقین این کار با تلاش و برنامه ریزی، انجام خواهد شد .
بهترین کاری که والد ین می توانند برای فرزند ان خود انجام د هند د ر این جمله خلاصه می شود : سعی نکنند تا فقط محیط اطراف فرزند انشان را اصلاح کنند بلکه، تلاش کنند تا تغییرات اساسی را د ر جامعه خود بوجود آورند .

نویسند ه د بلیو لومانو ترجمه منیژه مفاخری
وزارت آموزش و پرورش ایران