بررسی سطح کارنیتین آزاد سرم در مردان هیپرتری گلیسریدمیک در مقایسه با مردان سالم (نورمولیپیدمیک)

بیماری های قلبی عروقی یکی از مهمترین علل مرگ و میر و از کارافتادگی در اکثر کشورهای جهان از جمله ایران محسوب می شوند. نظر به اهمیت عارضه هیپرلیپیدمی به عنوان یکی از مهمترین عوامل خطرساز آترواسکلروز و با توجه به عملکرد اساسی کارنیتین در متابولیسم لیپیدها از طریق شرکت در واکنش های ترانس استریفیکاسیون و دخالت در انتقال اسیدهای چرب بلند زنجیر از سیتوزول به میتوکندری جهت اکسیداسیون، اثر هیپولیپیدمیک کارنیتین مورد توجه و بررسی قرار گرفته است و نتایج بسیاری از مطالعات نشان دهنده تأثیر مثبت مکمل یاری با L ـ کارنیتین در بهبود پروفایل لیپیدی و به ویژه کاهش سطح تری گلیسیرید سرم می باشد. توجیه برخی از پژوهشگران در این زمینه بدین صورت است که مکمل یاری با L ـ کارنیتین ممکن است سبب تغییر مسیر متابولیکی کبد از استریفیکاسیون و سنتز تری گلیسرید به سمت تشکیل آسیل کارنیتین گردد که این امر احتمالاً کاهش سنتز تری گلیسریدها و VLDL و افزایش بتا اکسیداسیون میتوکندریایی اسیدهای چرب را در پی خواهد داشت.

مسیله حایز اهمیت، چگونگی وضعیت کارنیتین در شرایط هیپرلیپیدمی پیش از مکمل یاری است به این جهت بررسی سطوح سرمی و بافتی کارنیتین محور تحقیقات متعدد قرار گرفته است.