مهار ترجیح مکان شرطی شده و حساسیت حرکتی ناشی از نیکوتین توسط اسید آسکوربیک در موش کوچک آزمایشگاهی

● مقدمه:

در این تحقیق، تاثیر اسید آسکوربیک بر القای ترجیح مکان شرطی شده و حساسیت رفتاری ناشی از نیکوتین در موش کوچک آزمایشگاهی ماده بررسی شد.

● مواد و روش ها:

در یک آزمایش ابتدایی، ترجیح مکان شرطی شده و فعالیت حرکتی با تزریق نیکوتین (2, 1.5, 1, 0.75, 0.5, 0.25mg/kg) و یا اسید اسکوربیک (1000, 100, 10, 1mg/kg) در حیوانات بررسی شد. مقادیر مختلف اسید آسکوربیک در روزهای شرطی شدن با نیکوتین (کسب) و یا در روز تست (بیان) به حیوانات تزریق شد. حساسیت حرکتی در موش ها با تزریق داخل صفاقی نیکوتین (0.25mg/kg) به مدت 7 روز پیاپی و سپس 1 روز استراحت ایجاد شد. در روز 9 تحقیق، حساسیت حرکتی با تجویز دوز کم اثر نیکوتین (0.1mg/kg) بررسی شد. اسید آسکوربیک 20 دقیقه قبل از تجویز نیکوتین در روزهای القای حساسیت (کسب) و یا 20 دقیقه قبل از تجویز دوز کم اثر نیکوتین در روز تست (بیان) به موش ها تجویز شد.

● نتایج:

نتایج به دست آمده نشان می دهند که: تجویز نیکوتین قادر به القای ترجیح مکان شرطی شده است اما تجویز حاد آن سبب القای بی حرکتی شدید در حیوانات می شود. تزریق اسید آسکوربیک نه قادر به القای ترجیح مکان شرطی شده است و نه فعالیت حرکتی حیوانات را تغییر می دهد. تجویز نیکوتین (هفت روز و هر روز یکبار با دوز 0.25 میلی گرم/ کیلوگرم) سبب القای حساسیت حرکتی در حیوانات شد. این حساسیت با دوز 0.1 میلی گرم/ کیلوگرم بهتر نشان داده شد. تجویز اسید آسکوربیک می تواند کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از نیکوتین را مهار کند. همچنین، آزمایشات نشان دادند که تجویز اسیدآسکوربیک قبل از تجویز نیکوتین (0.25mg/kg) قادر به مهار کسب حساسیت حرکتی ناشی از نیکوتین بود. تجویز اسید اسکوربیک در این دوزها قادر به مهار بیان حساسیت حرکتی ناشی از نیکوتین در حیوانات نبود.

● نتیجه گیری:

از این آزمایشات نتیجه می شود که اسید آسکوربیک قادر به مهار اثر نیکوتین در القا ترجیح مکان شرطی شده و حساسیت حرکتی است.