● هدف:
هدف از این مطالعه مقایسه بین تأثیر بروموکریپتین و دگزامتازون در گروهی از بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به درمان با کلومیفن سیترات می باشد.
● روش مطالعه:
در این مطالعه 133 بیمار مبتلا به PCOD به طور پروسپکتیو در مدت دو سال(1376-1375) کلینیک حمزه دانشکده پزشکی فسا به علت نازایی تحت بررسی و درمان با کلومیفن سیترات قرار گرفتند،که از میان آنها 44 نفر که مقاوم به درمان با کلومیفن بودند،جهت این مطالعه انتخاب شدند.گروه 44 نفری مقاوم به درمان با کلومیفن به دو گروه 22 نفری تقسیم شدند.به گروه اول کلومیفن با دوز 100mg در روز ، بین روزهای 9-5 سیکل به اضافه بروموکریپتین با دوز 2.5mgدو بار در روز و در گروه دوم کلومیفن با همان دوز به اضافه دگزامتازون 0.5mg تک دوز شبانه،به مدت سه ماه داده شد.
● نتایج:
بیماران در طی درمان و بعداز آن نظر وضعیت کلینیکی و پاسخ به درمان،تحت بررسی قرار گرفتند و نتایج حاصل از بررسی نشان داد که با استفاده از بروموکریپتین و دگزامتازون،بیماران نیاز به دوز پایین تری از کلومید پیدا می کنند و همچنین با توجه به سطوح طبیعی هورمونها میزان جواب به درمان،با اضافه کردن بروموکریپتین بیش از دگزامتازون می باشد.
در گروه اول68% و در گروه دوم50% بیماران قاعدگی منظم پیدا کردند و میزان حاملگی در گروه اول 40% در گروه دوم 22.7% بود.
● نتیجه گیری:
با توجه به نتایج این مطالعه تجویز دگزامتازون و بروموکریپتین به اضافه مقادیر کمتر کلومیفن سیترات سبب افزایش بروز تخمک گذاری در بیماران مقاوم به درمان با کلومیفن سیترات می شود.
مقایسه تأ ثیر بروموکریپتین و دگزامتازون در 44 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومید در دانشکده پزشکی فسا 1375 1376 moghayeseye tasire beromocriptin pdf 240 KB application pdf
فریده اخلاقی
پایگاه اطلاعات علمی