● سابقه و هدف:
هیپرپرولاکتینمی
یکی از عوارض جانبی داروهای ضد جنون است. هیپرپرولاکتینمی سبب اختلال عملکرد جنسی، استیوپوروز و اختلالات رفتاری مانند اضطراب، افسردگی و خشم می شود. استفاده از روش درمانی مناسب به همراه تجویز داروهای ضد جنون برای جلوگیری از بروز هیپرپرولاکتنیمی و عوارض آن ضروری به نظر می رسد. در مطالعه حاضر تاثیر نالتروکسون، آنتاگونیست گیرنده اوپیوییدی، بر هیپرپرولاکتینمی ناشی از مصرف طولانی داروهای ضد جنون در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مورد بررسی قرار گرفته است.
● مواد روش ها:
این مطالعه از نوع تجربی و به صورت دوسو بی خبر بر روی 32 بیمار (8 مرد و 24زن) بستری در بخش روانپزشکی که با
داروهای ضد جنون تیپیک
تحت درمان بودند و پرولاکتین سرم بالای 20ng/ml داشتند انجام شد. ناکتروکسون (50 میلیگرم دوباره در روز) به مدت6 هفته تجویز شد داروهای مصرفی بیمار در این مدت تغییر نکرد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های تی مزدوج و تی مستقل انجام شد و p<0.05 به عنوان سطح معنی داری اختلاف ها تعیین شد.
● یافته ها:
بیماران به دو گروه مشتمل بر4 مرد و 12 زن تقسیم شدند. گروهها از نظر سطح سرمی پرولاکتین، جنس، سن، داروهای مصرفی، آمنوره و مصرف سیگار همسان شدند اندازه گیری سطح سرمی پرولاکتین پس از شش هفته حاکی از عدم تاثیر نالتروکسون بر سطح سرمی پرولاکتین بود هر چند به نظر می رسد که نالتروکسون از افزایش پرولاکتین جلوگیری کرده باشد.
● نتیجه گیری:
استفاده از نالترکسون، آنتاگونیست گیرنده های اوپیوییدی، تاثیری بر هایپرپرولاکتینمی ناشی از مصرف داروهای ضد جنون ندارد و تجویز آن برای این منظور توصیه نمی شود.