● مقدمه:
واژینیت کاندیدایی
، یکی از شایعترین بیماری های قارچی دستگاه تناسلی زنان می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه سه روش درمانی قرص واژینال کلوتریمازول، قرص واژینال نیستاتین و ژل پوویدون ایوداین (بتادین) با یکدیگر در درمان این بیماری می باشد.
● روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی طی مدت 8 ماه از شهریور لغایت فروردین ماه 1384 در زنان مراجعه کننده به درمانگاههای زنان بیمارستان قایم، امام رضا، امام زمان و مرکز بهداشتی علی بن ابیطالب انجام گردید. ابزار گردآوری اطلاعات عبارت بودند از: پرسشنامه، مصاحبه اولیه و نتایج مشاهده و بررسی وجود کاندیدا در ترشحات واژن براساس تهیه لام مرطوب، رنگ آمیزی گرم، پاپانیکلایو و همچنین کشت در محیط کشت سایورد دکستروز آگار. در بین 300 زن متاهل که با شکایت ترشحات غیرطبیعی واژینال، مراجعه نمودند، 130 بیمار مبتلا به واژنیت کاندیدایی، به عنوان نمونه پژوهش براساس معیار ورود و خروج انتخاب و به طور کاملا تصادفی در سه گروه درمانی 1) قرص کلوتریمازول واژینال 2) قرص نیستاتین واژینال و 3) ژل بتادین قرار گرفتند. مشخصات فردی، نتایج آزمایشگاهی و درمان در برگه مشاهده و پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی و آزمون کای دو پردازش شد.
● نتایج:
نتایج نشان داد که در میان افراد مراجعه کننده با علایم واژینیت، %43 مبتلا به واژینیت کاندیدایی بودند که بیشتر آنان در گروه سنی 25 تا 35 سال قرار داشتند. از نظر پاسخ درمانی، کلوتریمازول کارآیی بیشتری در درمان واژینیت کاندیدایی نسبت به بتادین نشان داد ولی تفاوت معنی داری با نیستاتین نداشت. همچنین اثرات درمانی نیستاتین در مقایسه با بتادین افزایش معنی داری نشان نداد. میزان عارضه جانبی بدنبال مصرف ژل بتادین بیشتر از قرص کلوتریمازول و نیستاتین بود.
● نتیجه گیری:
درمان واژینیت کاندیدایی توسط دو داروی کلوتریمازول و نیستاتین با عوارض جانبی کمتری همراه بوده و با توجه به کوتاهتر بودن مدت درمان، مصرف قرص واژینال کلوتریمازول نسبت به دو روش دیگر می تواند مورد توجه قرار گیرد. تحقیق روی گروه های بزرگتر توصیه می گردد.