دیسمنوره در زنان و دختران | مجله گوپی

با توجه به شیوع و اهمیت دیسمنوره در زنان و دختران و اثرات آن بر کیفیت زندگی اجتماعی و فردی آنان، اقبال عمومی جهت استفاده از درمان های تکمیلی، جایگزین و گیاهی و محدود و جدید بودن درمان های موضعی، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مناستیل بر شدت دیسمنوره اولیه دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه های شهر ساوه در سال 1384 انجام گرفت.

 

تحقیق به روش کارآزمایی بالینی و دو سوکور بر روی 72 دختر مبتلا به دیسمنوره اولیه در محدوده سنی 18 تا 26 سال و مجرد دارای شرایط لازم جهت ورود به مطالعه انجام گرفت. ابتدا فرم شماره 1 در طی یک سیکل قاعدگی توسط این افراد تکمیل شد که علاوه بر پاسخ به سوالات دموگرافیک و ورزش و عوامل استرس زا و استفاده از مسکن، شدت درد خود را در اولین سیکل قاعدگی بر روی نمودار سنجش درد علامت زدند، سپس افرادی که درد خفیف داشتند (درجه 0 تا 3) از مطالعه حذف و بقیه در دو گروه متوسط (درجه 4 تا 7) و شدید (درجه 8 تا 10) قرار گرفتند.

 

در ارزیابی نمونه های مورد مطالعه از نظر سن، قد، وزن، وضعیت نظم قاعدگی، سطح تحصیلات و اشتغال پدر و مادر، رشته های تحصیلی و ورزش، اختلاف آماری معنی دار بین دو گروه مشاهده نشد. اگر چه شدت درد و علایم همراه قاعدگی  با مصرف دارو در هر دو گروه کاهش یافت، اختلاف تغییرات شدت درد و علایم بین دو گروه به لحاظ آماری معنار دار بود (P<0.0001). مصرف مسکن و میزان خونریزی قاعدگی نیز بعد از درمان کاهش یافت و عوارض جانبی جدی نیز با مصرف مناستیل مشاهده نگردید.

 

مصرف مناستیل سبب کاهش دیسمنوره اولیه می شود. بررسی تاثیر بلند مدت مناستیل به مدت 6 ماه توصیه می شود.