بیماری های پوستی- مجله مادر و کودک گوپی

● خال اوتا

خال اوتا یک اختلال پیگمانتاسیون مادرزادی یا اکتسابی پوست و غشاهای مخاطی است که در نواحی عصب دهی شده بوسیله ی شاخه های اول و دوم عصب تری ژمینال دیده می شود.خال اوتا در آسیا بسیار شایع است.خال اوتا به طور موثری بوسیله ی لیزر(755nm) الکساندرایت (Q - Switch) درمان می شود.

بررسی زیر،گزارش جدیدی در مورد نمونه های درمان شده بوسیله ی لیزر فوق می باشد.

اهداف این بررسی، ارزیابی داده های کلینیکی و درمانی 602 مورد خال اوتا و تحلیل نتایج درمانی و مکانیسم درمان آن بود.

داده های بالینی 602 مورد خال اوتا بوسیله ی ثبت نام کلینیکی استفاده از عکس و درخواست تلفنی و یا مصاحبه جمع آوری شد.

تفاوت اندکی در جنس، سن و مناطق محلی در خال اوتا وجود دارد.خال اوتا ممکن است با بیماریهای دیگر همراهی داشته باشد.

درمان خال اوتا با لیزر الکساندریت (Q-Switchal) هم مطمین و هم موثر است.درمانهای اضافی نتایج بهتری را در دسترس قرار خواهد داد. نتایج در ارتباط با طبقه بندی تانینو و پلک بود.

● برش بلفاروپلاستی فوقانی

▪ کدام شیوه برش زیباتری ایجاد می کند؟

برش بلفاروپلاستی فوقانی سنتی توسط تیغ اسکالپل و قیچی انجام می شود.اگرچه این روش سنتی نیز موثر است اما افزایش خونروی حین عمل ممکن است مشکل زا باشد. خونروی، جراحی را کند کرده، دید جراح را محدود می کند و موجب افزایش تورم، کبودی و درد پلک می شود. روش های با خونروی کمتر برای بلفاروپلاستی فوقانی شامل جراحی با استفاده از رادیوفرکوینسی و تکنولوژی لیزر CO2 می باشد. این روشها به واقع زمینه ی جراحی خشک و با خونروی کمتری را آماده می کنند، که به جراحی سریعتر، کاهش خونروی پس از جراحی، کاهش کبودی و درد منجر می شود.

هدف این بررسی تعیین شیوه ای بود که زیبایی بهتر و بیشتری پس از عمل جراحی بلفاروپلاستی فوقانی ایجاد کند و اسکار کمتری بجا گذارد. بنابراین دو روش لیزر CO2 یا رادیوفرکوینسی در این خصوص مورد مقایسه قرار گرفتند و مکانیک و فیزیک لیزر CO2 و رادیوفرکوینسی 4.0-mhz همچنین مورد بررسی قرار گرفتند.

در این کارآزمایی بالینی همه ی بیماران توسط یک جراح مشخص مورد عمل قرار گرفتند.

30 بیمار روشن پوست که برای بلفاروپلاستی فوقانی برای اهداف زیبایی مراجعه کرده بودند توسط محقق انتخاب شدند. در تمام بیماران یک پلک فوقانی توسط رادیوفرکوینسی (Surgitron, Elman 4.0mhz Internaional) درمان شد (با حذف پوست، ماهیچه و چربی) که توسط توان 12W به شیوه Cut/Coag انجام شد و پلک مقابل با لیزر اولتراپالس (encore,lumenis) CO2 با استفاده از هندپیس 0.08mm با روش امواج پیوسته و با توان 8Wدرمان شد. 6 متخصص بلفاروپلاستی از 5 مرکز تخصصی زیبایی، به صورت دو سو نا آگاه پیگیری بیماران را انجام دادند.به این ترتیب که تصاویر استاندارد دیژیتال را که از بیماران یکسال پس از عمل بلفاروپلاستی گرفته شده بود ارزیابی کردند. عکس ها به صورت تصادفی انتخاب شده و توسط پزشکان ارزیابی شدند.

از 30بیمار فوق 23 نفر دوره ی یکساله پیگیری را تکمیل کردند.گزارش ارزیابی جراحان به این صورت بود:

در 37% این بیماران در پلکی که با رادیوفرکوینسی درمان شده بود برش بهتری از نظر زیبایی داشتند و 37% این بیماران در پلکی که با لیزر درمان شده بود برش بهتری از نظر زیبایی داشتند و در 26% بقیه هم هر دو روش با هم نتیجه ی زیبایی برابر داشتند.

هم رادیوفرکوینسی 4.0mhz و هم برش با لیزر اولتراپالس CO2 به صورت همزمان برش و انعقاد ایجاد می کردند.هر دو روش میزان خونروی را درچهار جراحی بلفاروپلاستی به کمتر از یک سی سی کاهش دادند و در نتیجه زمان عمل را نیز کاهش دادند.

قضاوت کیفی جراحان روی عکس ها و پی گیری12ماهه ی بیمارانی که تحت عمل بلفاروپلاستی فوقانی قرار گرفته بودند و ارزیابی اسکارهای برش برای تمایز مشخص بین این دو روش و بررسی کیفیت اسکارها از نظر زیبایی نتوانست برتری یک روش را بر دیگری ثابت نماید.بنابراین هر دو روش را می توان بسته به انتخاب پزشک و یا بیمار در بلفاروپلاستی به کار برد و هر دو روش بر بلفاروپلاستی فوقانی سنتی که توسط تیغ اسکالپل انجام می شود ارجحیت دارند.

▪ IPL و ترکیب آن با فتودینامیک تراپی در درمان آکنه

واکنش به (IPL) در تیره پوستان اغلب با روشن پوستان متفاوت است.بررسی هایی که در اینجا گزارش شده،تاثیر IPLبه تنهایی و در ترکیب با فتودینامیک تراپی (PDT) در درمان آکنه و ولگاریس در بیماران تیره پوست را ارزیابی می کند.

30 بیمار تیره پوست (فتوتایپ های IV و V) مبتلا به آکنه ی متوسط، برای یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسونا آگاه و در نصف صورت با IPL به تنهایی، و در نصف دیگرIPL همراه با PDT و گروه سوم بعنوان شاهد،انتخاب شدند.کرم متیل آمینو لوولینات 16%(MAL) روی نیمی از صورت، 30دقیقه قبل از درمان در گروه PDT به کار برده شد. از دستگاه IPL سیستم Ellipse Flex (Danish دانمارک) استفاده شد که طول موج های 530-750nm را ساطع می کرد.بیماران، 4 نوبت در فواصل 3 هفته ای درمان شدند. عبورهای منفرد از پالس های دوتایی با یک تاخیر10میلی ثانیه ای و مدت پالس 5/2 میلی ثانیه ای استفاده شد. ارزیابی ضایعات آکنه ای التهابی و غیر التهابی توسط محققان به صورت دوسونا آگاه برپایه ی عکس های استانداردی که قبل از هر درمان،گرفته شده بودند و مقایسه ی آن با هفته های 4 و 12 بعد از درمان،صورت گرفت.

23 بیمار از این 30 بیمار، بررسی را کامل کردند. 4 هفته بعد از درمان،کاهش متوسط ضایعات التهابی، 53% در گروه PDT، 22% در گروه IPL و 72% در گروه شاهد و این کاهش در 12 هفته پس از درمان به ترتیب 62% در گروه PDT، 23% در گروه IPL و 88% در گروه شاهد بود. پاکسازی (کلیرانس) متوسط ضایعات غیرالتهابی در هفته ی 4/52% در گروه PDT و 15% در گروه IPL، 14% در گروه شاهد و در هفته ی 12 پس از درمان این کاهش به ترتیب 38% در گروه PDT و 44% در گروه IPL بود، در حالی که یک افزایش 15% در تعداد ضایعات در هفته ی12 در گروه شاهد، دیده شد. به طور کلی این درمانها در اکثر بیماران باعث کاهش ضایعات التهابی شدند اما از نظر آماری این اختنلاف از ننظر اثنر درمانی PDT (P=0/06) یا IPL (P=0/82) در 12هفته ی بعد از درمان، معنی دار نبود.

استفاده از MAL قبل از شروع درمان به کلیرانس بهتر آکنه ی التهابی نسبت به IPL تنها منتج شد.

اما تفاوتهای معنی دار آماری بین گروه های درمانی و شاهد کاهش متوسط ضایعات التهابی، وجود نداشت اما کاهش معنی دار ضایعات غیرالتهابی در گروه MAL- PDT (P<0/05 و 38%) و گروه IPL (P<0/001 و 44%)، 12 هفته بعد از درمان دیده شد.

25% موارد در گروهPDT ،به خاطر عدم تحمل درمان و عوارض مربوط به این درمان،کناره گیری کردند و درمان را کامل نکردند که این خود از مشکلات و محدودیتهای این بررسی محسوب می شود.

Mal - PDT با استفاده از IPL وMAL موضعی در تیره پوستان باعث بهبود ضایعات آکنه ی التهابی نشد.اما این درمان باعث تاثیر تاخیری روی ضایعات غیرالتهابی (با کاهش های معنی دار در گروه هایPDT و IPL) شد.تعدادی از بیماران نتوانستند عوارض مربوط به PDT را با وجود استفاده کوتاه مدت MAL تحمل کنند.