میل جنسی(libido) بطور چشمگیری در افراد مختلف مـتـفاوت میـباشد، حتـی در یک فرد بسته به شرایط درونی و بیرونی، میل جنسی متغیر میباشد. کـاهـش میـل جنـسی در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت. (حـتـی غـالب مـردانی کــه از اختلال نعوظ رنج میبرند نیز میل جنسی خود را از دست نمیدهند.) هورمون جنسی مردانه ی تستوسترون نقش فراوانی بروی میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا میکند. برخلاف تصور عام پس از یایسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا کاهش میل جنسی.
● علل کاهش میل جنسی در مردان:
▪ علل جسمی:
1) اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر
2) کم خونی (نادر)
3) افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.
4) چاقی (علت شایع)
5) مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشکلات پروستات)
6) کاهش هورمون جنسی تستوسترون (نادر)
7) بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.
▪ علل روانی:
1) افسردگی.
2) استرس.
3) خستگی و کار زیاد.
4) اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی.
5) گرایشات همجنس گرایانه.
6) ترس از عدم توانایی در ارضاء شریک جنسی.
7) استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.
● علل کاهش میل جنسی در زنان:
▪ علل جسمی:
1) کم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان (شایع)
2) اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر.
3) بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.
4) پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی.
5) مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها،ضد افسردگی ها،کاهنده فشار خون و ضد حاملگی.
6) افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.
▪ علل روانی:
1) افسردگی.
2) استرس.
3) خستگی و یا کار زیاد.
4) اضطراب.
5) تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی.
6) گرایش به همجنسان خود.
7) اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی.
8) شرایط زندگی دشوار(زندگی کردن در یک منزل مشترک یا والدین خود و یا والدین شریک زندگی)
9) استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.
● دلایل مشترک در مردان و زنان:
1) اضطراب عملکردی:
چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناک و یا عدم رسیدن به ارگاسم را تجربه کرده باشند، از بیم تکرار آن ممکن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده شوند.
2) افزایش آشنایی:
عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یکدیگر با گذشت زمان کاهش می یابد.
3) سرکوب کننده های میل جنسی:
از قبیل تغییر در ظاهر فیزیکی (چاقی و یا لاغری)، بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.
4) فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندک.
5) عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریک زندگی.
6) تکراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.
● راهکارهای درمانی کاهش میل جنسی:
1) درمان برای هریک از اختلالات زمینه ای.
2) هورمون درمانی.
3) کنترل استرس.
4) مشاوره با کارشناسان مسایل زناشویی.
5) فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.
6) رفع اختلافات و حل مشکلات، تنشها و رنجش ها.
7) افزایش صمیمت با شریک زندگی.
8) آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی.
9) در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.
10) رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی.
11) ایجاد تنوع در نحوه و مکان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای.
12) اجتناب از بی تحرکی.
13) ایجاد اعتدال در کار و جنبه های دیگر زندگی
نویسنده دیدار منبع وبلاک نویسان سایت پزشکان بدون مرز
پزشکان بدون مرز