با توجه به فراوانی نسبی بیماری اتواسکلروز و عدم وجود اطلاعات آماری کافی در ایران و به منظور جلوگیری از ناتوانیهای حاصل از کاهش شنوایی در سطح جامعه تصمیم گرفته شد که بیماری مورد بررسی قرار گیرد. اهدافی که در این مطالعه بررسی می شوند عبارتند از فراوانی نسبی بیماری اتواسکلروز در سطح شهر اصفهان، توزیع فراوانی افراد مبتلا به اتواسکلروز بر حسب سن، جنس، نوع درمان، نتیجه درمان، دو طرفه یا یک طرفه بودن و فامیلی بودن بیماری است.
از تعداد 10400 بیماری که بین سالهای 1376، 1377 با کاهش شنوایی انتقالی و پرده تمپان نرمال به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان الزهرا (س) و کاشانی مراجعه نمودند. پس از تکمیل آزمایشات 48 بیمار به اتواسکلروز مبتلا بودند. فراوانی نسبی بیماری حدود 5 مورد در هر 1000 نفر جمعیت به دست آمد.
از 48 بیمار مبتلا به اتواسکلروز 26 مورد جراحی شدند. تست رینه بادیاپازون 512 در این بیماران منفی شده بود. نتیجه درمان جراحی مطلوب بوده و همه بیماران از جراحی سود بردند و آستانه شنوایی بهبود پیدا کرد و گپ استخوانی هوایی به صفر یا کمتر از 10 دسی بل رسیده است در چهار بیمار که در فاز فعال بیماری اتواسکلروز بودند (علامت شوارتز مثبت و کاهش شنوایی حسی عصبی داشتند) جهت درمان از فلورید سدیم استفاده شد که باعث تثبیت بیماری گردید.
نظام الدین برجیس منیر ابراهیم شریف
آسمان پارس