غربالگری اختلال بینایی کودکان

● ملاحظات بالینی

شایع ترین علل ابتلا به اختلال بینایی در کودکان عبارتند از:

1) آمبلیوپی وعوامل خطرزای مربوط به آن

2) عیوب انکساری که ارتباط به آمبلیوپی ندارند.

آمبلیوپی به کاهش تیزی بینایی بدون آسیب عضوی قابل کشف در چشم اطلاق می گردد و معمولاً; همراه با عوامل خطرسازمربوط به آمبلیوپی می باشد که با بینایی طبیعی دو چشمی تداخل دارند، مثل استرابیسم (هم محور نبودن چشم ها)، آنیزومتروپی (اختلاف زیاد در قدرت انکساری چشم ها)، کاتاراکت (کدورت عدسی)، و پتوزیس (افتادگی پلک چشم). عیوب انکساری غیر مرتبط با آمبلیوپی بیشتر شامل میوپی (نزدیک بینی) و هیپروپی(دوربینی) می باشند، که هر دوی این موارد بدون توجه به سن افراد به هنگام کشف، اصلاح پذیر می باشند.

آزمایش های گوناگون به طور گسترده در ایالات متحده به منظور شناسایی عیوب بینایی کودکان مورد استفاده قرار می گیرند و انتخاب این آزمایش ها بستگی به سن کودک دارد. در خلال نخستین سال زندگی استرابیسم را می توان به وسیله ی انجام آزمایش (cover test) و آزمایش بازتاب نورهیرشبرگ (Hirschberg light reflex test) مورد ارزیابی قرارداد.

غربالگری تیزی بینایی کودکان زیر 3 سال در مقایسه با کودکان بزرگتر، چالش انگیز تر می باشد، و به صور معمول باید توسط پرسنل دارای آموزش های ویژه صورت گیرد. تکنیک های جدیدتر اتوماتیک را می توان برای آزمایش این قبیل کودکان مورد استفاده قرار داد.

غربالگری به وسیله ی نور قادر به شناسایی عوامل خطرساز ایجاد کننده ی آمبلیوپی همانند استرابیسم و عیوب قابل توجه انکساری می باشد ولی باید توجه داشت که قادر به شناسایی آمبلیوپی نیست.

آزمایش های مرسوم بینایی نیازمند وجود یک کودک همکاری کننده و دارای قدرت تکلم می باشد و نمی توان این قبیل آزمایش ها را به طور قابل اطمینانی تاقبل از سن 3 تا 4 سالگی انجام داد. در کودکان بالای 3 سال سن، استروپزیس (توانایی دو چشم برای کار کردن با همدیگر) را می توان به کمک آزمایش موسوم به Random Dot E Test و یا به وسیله ی آزمایش Titmus Fly Stereotest ارزیابی نمود.

تیزی بینایی را می توان با آزمایش هایی همچون نمودار HOTV، سمبلهای Lea و یا جهت های گوناگون E مورد ارزیابی قرار داد. برخی از این آزمایش ها نسبت به بقیه ویژگیهای بهتری دارند.

کارگروه خدمات پیشگیری ایالات متحده، باتوجه به بررسی شواهد موجود، قادر نیست آزمایش غربالگری بهینه و همینطور فاصله ی زمانی بین دو غربالگری، یا میزان مهارت لازم برای کادر درمانی انجام دهنده ی این غربالگری ها را تعیین کند.

آکادمی کودکان آمریکا (AAP) توصیه نموده است که غربالگری مندرج در زیر، برای همه ی کودکان در حین ویزیت های دوره یی کودک سالم از دوره ی نوزادی تا 3 سالگی صورت پذیرد: بررسی سابقه ی چشمی، ارزیابی بینایی، معاینه ی خارجی پلک ها و چشم ها، ارزیابی میزان تحرک چشم ها، معاینه ی مردمک ها، و بررسی رفلکس مردمک. در کودکان دارای سن 3 تا 5 سال، AAP علاوه بر انجام غربالگری مندرج در فوق، سنجش تیزی بینایی کودکان متناسب با سن آنان را (با استفاده از تست های HOTV یا جهت های گوناگون E) و همچنین افتالموسکوپی توصیه نموده است.

کار گروه خدمات پیشگیری ایالات متحده معلوم نموده است که شناسایی و درمان زودرس آمبلیوپی و عوامل خطرزای ایجاد کننده ی آن، ممکن است موجب بهبودی تیزی بینایی افراد گردد.

این درمان ها شامل انجام عمل جراحی برای استرابیسم و کاتاراکت استفاده از عینک، عدسی های تماسی، یا درمان های جراحی به منظور اصلاح عیوب انکساری چشم و همچنین شامل تعلیم و پرورش چشم ها، پوشاندن چشم، یا درمان به وسیله ی داروی آتروپین روی چشم بدون آمبلیوپی به منظور درمان آمبلیوپی می باشد.

این توصیه ها، غربالگری در مورد سایر مشکلات آناتومیکی یا پاتولوژیکی همانند عارضه ی بزرگی قرنیه، کاتاراکت، حالات غیر طبیعی شبکیه، یانوروبلاستومای نوزادی و همینطور فن آوری های جدید تر غربالگری که در حال حاضر تحت بررسی و پژوهش قرار دارند، را در بر نمی گیرند.