آیا شما در معرض خطر ترومبوز وریدی عمیق هستید؟

ترومبوز وریدی عمیق (که DVT یا لخته های خونی نیز نامیده می شود) هنگامی رخ می دهد که لخته های خونی در ورید بزرگی تشکیل می شوند. بخشی از یک لخته ممکن است جدا شده و از طریق گردش خون به ریه ها منتقل شود و منجر به آمبولی ریوی (PE) و احتمالاً; مرگ شود. برای نجات خودتان می توانید گام های ساده زیر را در پیش بگیرید.

در ایالات متحده ترومبوز وریدی عمیق (DVT) و آمبولی ریوی (PE) مشکلات عمده ای در حوزه سلامت هستند. آمارها نشان می دهد که 350000 تا 600000 آمریکایی هر سال به DVT یا PE مبتلا می شوند و حداقل 100000 نفر در نتیجه این بیماری جان خود را از دست می دهند. بسیاری از افراد مبتلا به DVT یا PE مشکلاتی دارند که به میزان زیادی بر کیفیت زندگی آن ها تاثیر می گذارد. محققان و پزشکان باید تلاش کنند تا روش های بهتری برای پیشگیری از این بیماری تهدیدکننده حیات بیابند.

هر فردی باید عوامل خطرساز، علایم و گام هایی که می توان برای محافظت از خود به کار بست را بداند.

عواملی که خطر بروز DVT را افزایش می دهند عبارتند از:

▪ جراحی بزرگ

▪ عدم تحرک مانند شرایط بستری شدن در بیمارستان و مسافرت های طولانی

▪ جراحت تازه

▪ افزایش سطوح استروژن در اثر مصرف قرص های ضد بارداری، بارداری و داروهای خاص

▪ بیماری های مزمن خاص مانند بیماری قلبی و سرطان

▪ سابقه DVT در گذشته

▪ سن (به موازات افزایش سن، خطر افزایش می یابد)

▪ چاقی

▪ سیگار کشیدن

● علایم DVT و PE را بدانیم:

ترومبوز وریدی عمیق

حدود نیمی از مبتلایان به DVT اصلاً; علایمی ندارند. در آن دسته از افرادی که علایم این بیماری را دارند موارد زیر شایع هستند و در بخش های درگیرشده بدن رخ می دهند (معمولاً; در پاها).

▪ تورم

▪ درد

▪ حساسیت

▪ قرمزی پوست

▪ آمبولی ریوی (PE)

● اگر به PE مبتلا هستید ممکن است:

▪ نفس کشیدن برای شما مشکل باشد

▪ ضربان قلب شما تندتر از حالت طبیعی باشد

▪ درد یا ناراحتی قفسه سینه داشته باشید که معمولاً; با تنفس عمیق یا سرفه بدتر می شود

▪ هنگام سرفه خون بالا بیاورید

▪ فشارخون شما بسیار پایین باشد، احساس سبکی سر داشته باشید یا غش کنید

▪ اگر هر یک از علایم بالا را دارید، باید فوراً; به پزشک مراجعه کنید.

● پنج گام برای محافظت از خود:

1) هنگامی که برای مدت زمان طولانی در حالت نشسته هستید مانند مسافرت های بیش از چهار ساعت:

▪ بلند شوید و هر 2 تا 3 ساعت قدم بزنید.

▪ در حالت نشسته پاهای خود را ورزش دهید:

▪ در حالی که انگشتان خود را روی زمین گذاشته اید پاشنه پای خود را بالا و پایین ببرید.

▪ در حالی که پاشنه پایتان روی زمین است انگشتان خود را به بالا و پایین حرکت دهید.

▪ ماهیچه های پایتان را سفت و آزاد کنید.

▪ آب زیاد بنوشید و از نوشیدن نوشیدنی های حاوی الکل یا کافیین اجتناب کنید.

2) پس از صرف مدت زمان طولانی در رختخواب مثلاً; در شرایط پس از جراحی، بیماری یا جراحت قدم بزنید.

3) اگر بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارید، با پزشک خود در مورد پوشیدن جوراب های فشاری مدرج صحبت کنید (گاهی اوقات جوراب محافظ یا جوراب فشاری پزشکی نامیده می شود).

4) اگر بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارید، با پزشک خود در مورد دارودرمانی به منظور پیشگیری یا درمان DVT مشورت کنید (داروی ضد لخته).

5) به طور منظم ورزش کنید، وزنتان را متعادل نگه دارید و سیگار نکشید.