1-دخالت پدران و مادران در امور تحصیلی فرزندشان اهمیت بسیاری دارد.
بررسی ها نشان داده است دانش آموزانی كه پدران و مادرانشان در امور تحصیلی آنان دخالت دارند، در مدرسه موفقیت بیشتری كسب می كنند، نمره های آنان بیشتر است و رتبه های بالاتری دارند. چنین دانش آموزانی به طور مرتب در مدرسه حضور می یابند و مهارت های اجتماعی بهتری دارند و احتمال فارغ التحصیل شدن و رفتن به دانشگاه در آنها بیش از سایرین است.
2-پدران و مادران می توانند از راه های گوناگونی در تحصیل فرزندان خود دخالت كنند.
برای مثال می توانند در خانه آموزگار فرزند خود شوند و محیط یادگیری را برای تمامی اعضای خانواده فراهم سازند. همچنین می توانند برای ارتقای سطح آموزش در مدرسه همكاری كرده و در فعالیت های آموزشی مدرسه شركت كنند. یا آنكه مانند وكیل مدافع برای فرزند خود و سایر دانش آموزان عمل و مسیولان آموزش و پرورش و مربیان مدرسه را برای تدارك برنامه های آموزشی بهتر، ترغیب كنند.
3- كودكان در مدرسه هم به پدران و مادران خود نیاز دارند.
كودكان آمریكایی آنطور كه باید و شاید در مدرسه خوب درس نمی خوانند. كمتر از یك سوم دانش آموزان آمریكایی در خواندن، نوشتن، ریاضیات علوم و سایر درس های مهم، ورزیده اند. از آن بدتر اینكه نمره های دانش آموزان آفریقایی تبار آمریكایی و دانش آموزان متعلق به قشرهای كم درآمد و اسپانیولی زبان، بسیار كمتر از بقیه دانش آموزان است. روشن است كه این امر نه از نظر انسانی شایسته است و نه از نظر اقتصادی. زیرا اقتصاد كشور با وجود چنین افرادی كه بهره اندكی از دانش كسب كرده اند، دوام نمی آورد.
4- مدرسه هم به كمك اولیا نیاز دارد.
نظرسنجی های عمومی نشان می دهد پدران و مادران، كارمندان رده بالا و مدیران و آموزگاران مدارس، جملگی بر این باورند كه عدم دخالت والدین مهمترین چالشی است كه مدارس با آن روبه رو هستند. مدیران و آموزگاران مدارس مشتاق آنند كه پدران و مادران در امور مدرسه دخالت بیشتری داشته باشند. بی گمان كمك والدین در امور روزمره مدرسه، بسیار سودمند است. حضور در نشست های خانه و مدرسه، شركت در كلاس های درس، خدمت در كمیته های مدرسه و یا كمك به آموزش فرزندان در خانه از جمله كارهایی است كه پدران و مادران می توانند برای كمك به مدرسه انجام دهند.
5-آگاهی والدین از استانداردهای یادگیری هر پایه تحصیلی، ضروری است.
پدران و مادران هم باید مانند دانش آموزان بدانند در طول سال تحصیلی چه مطالبی در درس های ریاضی، علوم اجتماعی و سایر درس ها به شاگردان آموخته می شود و آموخته های آنان چگونه ارزیابی می شود.
6- پدران و مادران باید از مقررات انضباطی و رفتاری مدرسه فرزندشان اطلاع داشته باشند.
بی گمان دانش آموزان برای آموختن نیاز به احساس امنیت دارند. والدین نیز باید از استانداردهای ایمنی و انضباطی مدرسه فرزندشان آگاه باشند. مثلاً باید بدانند در مدرسه مسایل چگونه حل می شود و آیا مدرسه محیطی مناسب برای رشد شخصیت دانش آموزان خود فراهم آورده است یا نه؟
7- پدران و مادران باید از امور مدرسه فرزند خود اطلاع كافی داشته باشند. والدین حق دارند از تمامی برنامه ها و عملكرد مدرسه فرزندشان آگاهی حاصل كنند. دستاوردهای تحصیلی و میزان موفقیت شاگردان مدرسه در درس های مختلف، میزان حضور دانش آموزان در مدرسه، درصد قبولی و شمار مردودان و اطلاعاتی از این قبیل باید در اختیار والدین قرار گیرد.
8- والدین باید در مورد وضعیت مدرسه پاسخ مناسبی از مسیولان مدرسه دریافت كنند.
پدران و مادران باید در مورد ایمنی فرزندشان در مدرسه، در مورد روش های آموزش و نحوه امتحان از مسیولان مدرسه سیوال كنند. برای مثال باید بدانند اگر فرزندشان از سایر شاگردان عقب بماند، مدرسه برای كمك به او چه می كند؟
9-مسیولان مدرسه باید با اولیای دانش آموزان رفتاری محترمانه داشته باشند.
پدران و مادران لزوماً كارشناس آموزش نیستند، اما مالكان اصلی مدرسه اند و معلمان و مدیران برای خدمت به آنان استخدام شده اند. بنابراین والدین سزاوار آن هستند كه همچون شریكی برابر با مسیولان مدرسه در امور تحصیلی فرزندشان سهیم شوند.
10- همكاری با سایر والدین در دستیابی شما به خواسته هایتان در مورد امور تحصیلی فرزندتان بسیار مؤثر است.
اگر فرزند شما در مدرسه ای تحصیل می كند كه مسیولان آن معمولاً روی خوشی به اولیا نشان نمی دهند، باید بدانید كه همیشه قدرت و نیروی زیاد در جمع پدید می آید. بنابراین اگر برای رسیدن به خواسته های خود اولیای دیگر را نیز با خود همراه كنید، بی گمان به نتیجه می رسید.
ترجمه و اقتباس: فاطمه بزرگ سهرابی
منبع:پرنت لیدر شیب آسوشیتدس
روزنامه همشهری