5 مورد از نگرانی های کودکان که از آن خبر ندارید
جالب است بدانید که کودکان بسیار کم سن و سال هم با برخی مشکلات و نگرانی‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.
کارشناسان در تعریف استرس می‌گویند: استرس عملکرد تعدادی از خواسته‌هاست
که بر روی دوش ما گذاشته می‌شوند و ما باید با توجه به توانایی‌های خود به
نوعی بر آن چیره شویم. این خواسته‌ها عموماً از منابع بیرونی مثل خانواده،
کار، دوستان یا مدرسه به وجود می‌آیند. البته این بدان معنا نیست که تمامی
استرس‌ها منبعی خارجی دارند. برخی از انواع استرس‌ها هم درونی هستند. این
نوع استرس‌ها، اغلب با اینکه ما فکر می‌کنیم که چه کاری را باید انجام دهیم
و واقعاً چه کاری را می‌توانیم انجام دهیم، در ارتباط هستند. از این رو
می‌توان نتیجه گرفت هر شخصی که حس منکوب شدن را در وجود خود حتی برای
لحظه‌ای احساس کند، با استرس مواجه خواهد شد. این مهم کاملاً در مورد
کودکان نیز صدق می‌کند.
در دوران پیش از ورود کودک به مدرسه، دوری از والدین می‌تواند برای او
تشویش و استرس را به دنبال داشته باشد. پس از گذشت مدتی و همزمان با بزرگ
شدن کودک، مشکلات او عوض می‌شوند. ممکن است که کودک از فشارهای موجود در
مدرسه و اجتماع رنج ببرند. این رنجش منتهی به استرس، هنگامی به اوج خود
می‌رسد که او بخواهد به نوعی برمشکلش غلبه کند.
بسیاری از کودکان وقت کافی برای انجام کارهای خلاقانه یا استراحت پس از
بازگشت از مدرسه را ندارند. اگر مشاهده کردید که کودک از انجام برخی کارهای
روزمره خود شانه خالی می‌کند یا از نحوه رسیدگی به امور شخصی شکایت دارد،
بدانید که شما در برنامه‌ریزی‌هایتان برای او دچار مشکل هستید و برنامه‌های
زیاد برای او مشکل‌ساز شده‌اند. بهتر است با کودک خود صحبت کنید و نظر او
را در رابطه با کارهای خارج برنامه بپرسید. اگر باز هم با شکایت او مواجه
شدید، در رابطه با جنبه‌های مثبت و منفی توقف یک فعالیت با او سخن بگویید.
اگر هم به این نتیجه رسیدید که فلان کار یا برنامه برای کودک شما لازم و
ضروری است، تلاش کنید تا برای وقت و مسئولیت‌های محوله به
کودکان
برنامه‌ریزی کنید تا از این راه میزان تشویش او را به حداقل برسانید.
استرس در کودکان می‌تواند با چیزی فراتر از آنچه در زندگی آنها اتفاق
می‌افتد، تشدید شود. آیا تا به حال کودک یا کودکانتان سخنان شما را در
رابطه با مشکلات کار، نگرانی در رابطه با بیماری یکی از اقوام یا نگرانی از
اوضاع مالی شنیده‌اند؟ والدین باید نگران نحوه سخن گفتن خود مقابل کودکان
باشند.
کودکان بلافاصله در نگرانی‌های والدین شریک می‌شوند و خود نیز
نگرانی را احساس می‌کنند.
شنیدن اخبار هم باعث نگرانی کودک می‌شود. کودکانی که اخبار ناخوشایند را
می‌شنوند و تصاویر ناراحت‌کننده مثل بلایای طبیعی، جنگ و ترور را می‌بینند
در رابطه با امنیت خود و کسانی که دوستشان دارند، نگران می‌شوند. همیشه
با کودک خود در رابطه با چیزهایی که می‌بیند یا می‌شنود صحبت کنید. از طرفی
همیشه باید به آنچه که کودک می‌بیند یا می‌شنود، نظارت داشته باشید.هنگام
سخن گفتن در رابطه با مسائل پیچیده‌ای مثل بیماری، مرگ یاطلاق حتماً تلاش
کنید که کودک حرف‌هایتان را نشنود. اگر کودک این سخنان را بشنود تلاش
می‌کند تا آنها را به نوعی در ذهن خود هضم کند. این فرآیند باعث تشدید
استرس در او می‌شود.
طلاق به شدت کودک را می‌آزارد، چون او امنیت خود را به خطر افتاده
قلمداد می‌کند. هیچگاه کودک را در موقعیت انتخاب میان پدر یا مادر در هنگام
طلاق قرار ندهید. بدانید که اگر برخی مشکلات حتی بسیار کوچک به نظر برسند،
ممکن است برای کودک به یک چالش بزرگ بدل شوند و موجبات بروز نوعی استرس
شدید را در او فراهم آورند. اجازه دهید کودک این موضوع را بفهمد که شما
نگران احوال او هستید و در رابطه با چگونگی احساساتش دغدغه دارید.
خواب کافی و تغذیه مناسب باعث افزایش مهارت‌های مقابله‌ای می‌شود. هر
روز برای کودک خود وقت بگذارید. اگر کودک خواست تا پیش شما بماند و با شما
سخن بگوید، این اجازه را به او بدهید. سعی کنید بفهمید که نگرانی کودک از
چیست. کودک از این که والدین با او بازی کنند یا در انجام یک کار
سرگرم‌کننده با او شریک شوند، لذت می‌برد. وقت گذاشتن مختص کودکان کم سن و
سال نیست، بلکه
والدین همیشه باید برای فرزندان خود وقت بگذارند.
اگر متوجه شدید که کودکتان از موضوعی آزرده است، سعی کنید با او صحبت
کنید و دلیل نگرانی‌اش را بفهمید. پس از شنیدن دل‌نگرانی‌های کودک، حتماً
به او چند راهکار پیشنهاد دهید و به او بگویید که همیشه برای حل مشکلاتش
می‌تواند روی شما حساب باز کند. از طرفی شما می‌توانید با پیش‌بینی
منابع
استرس‌زا برای کودک خود به مهار آن بپردازید تا بتوانید از دچار شدن
فرزندتان به تشویش جلوگیری کنید. در پایان فراموش نکنید که دنیای کودکان آن
قدرها هم فانتزی نیست.
مترجم: آرش میری خانی
منبع: Kidshealth.org