توانایی
کودک شما در صحبت کردن و برقراری ارتباط یکی از مهم‌ترین مهارت‌های بسیار
مهم محسوب می‌شود که او در این سال‌ها به‌تدریج فرامی‌گیرد. درحالی‌که برخی
کودکان به‌طور طبیعی خوب و حتی زیاد حرف می‌زنند و حتی پیدا کردن راهی
برای آرام کردن آن‌ها دشوار به نظر می‌رسد اما کم نیستند کودکانی که بیشتر
از آنکه حرف بزنند، شنونده هستند. اگر کودکتان کم حرف
می‌ز
ند این مقاله را از دست ندهید.
از او سوال‌های متوالی بپرسید و اظهارنظر کنید
وقتی
با کودک خردسالتان صحبت می‌کنید از او سوال‌هایی بپرسید که مطمئن هستید با
یک پاسخ ساده و کوتاه تمام نمی‌شود. بهتر است سوال‌هایی از او بپرسید که
در ادامه سوال‌های بیشتری به‌طور ناخواسته مطرح شود. بدین شکل کودک خود را
درگیر یک مکالمه دوست‌داشتنی و سرگرم‌کننده می‌بیند. فرض کنید مادر به
همراه کودک خود راهی فروشگاه شده‌اند. به این مکالمه دقت کنید: مادر
می‌پرسد «سیب چه رنگی است؟» و یا «تو سیب دوست داری یا موز؟» کودک به این
سوال‌ها جواب می‌دهد و در ادامه می‌توانید سوال‌های مشابه دیگری هم مطرح
کنید. درنتیجه درحالی‌که خرید می‌کنید، با یکدیگر صحبت هم می‌کنید.
ترغیب کودکان کم حرف با سوال پرسیدن
این
دسته از سوال‌ها نقش زیادی در ترغیب کودک به حرف زدن ایفا می‌کنند. در
موقعیت‌هایی که چنین سوال‌هایی مطرح می‌شود، فضای مناسبی به وجود می‌آید که
در آن موضوعات متنوعی مطرح‌شده و کودک ناخواسته وادار می‌شود که درباره
آن‌ها نه‌تنها سؤال بپرسد بلکه به سؤال جواب داده و اظهارنظر کند. هرچه
کودک مشارکت بیشتری در این مکالمات داشته باشد، دامنه لغات گسترده‌تری نیز
پیدا می‌کند. او به‌تدریج می‌تواند جملات طولانی‌تری را بیان کند و گذشته
از آن شهامت بیان کلمات جدید را نیز پیدا می‌کند. چنین کودکی به‌راحتی
می‌تواند درباره حوادث مختلف اظهارنظر کند.
چند نمونه از سوالات
چه اتفاقی می‌افتد اگر سیب‌های زیادی در کیسه خرید بگذاریم؟
چه تفاوت‌هایی میان سیب و موز وجود دارد؟
چرا ما انسان‌ها سیب را با استفاده از قاشق نمی‌خوریم؟
فکر می‌کنی برای اینکه سیب‌ها از درخت به فروشگاه برسند چه اتفاقاتی روی می‌دهد؟
با هم کتاب بخوانید و درباره آن صحبت کنید
کودک را در معرض گفتگو با دیگران قرار دهید
به توقف‌ها در گفتگو با کودک توجه کنید، بگذارید او حرف بزند
فرصت صحبت کردن را به کودک خود بدهید
در
مکالمه‌ای که با کودک خود دارید هرازگاهی توقف کرده و این اجازه را به او
بدهید که نظراتش را مطرح کند. درست است که کودک باید یک شنونده قوی هم باشد
اما هیچ‌گاه شانس صحبت کردن را از او نگیرید. برخی والدین تصور می‌کنند که
کودکشان با سرعتی مشابه خودشان صحبت‌ها را درک و پردازش می‌کنند اما
واقعیت چیز دیگری است. آن‌ها به زمان بیشتری برای جمع‌وجور کردن تفکراتشان
نیاز دارند. این شانس را از آن‌ها نگیرید.